புரிந்து கொள்கிறோமா?.....புரிந்து கொள்ளப்பட்டிருக்கிறோமா?..

இருபத்தி மூன்று வருடங்கள் ஒன்றாகவே இருந்து,வளர்ந்து,வாழ்ந்தும்,என்னை என் வீட்டில் யாரும் சரியாகவே புரிஞ்சுக்கல...

என் தோழி ஒருத்தியின் புலம்பல் தான் இது.அது ஏன்?,கூடவே இவ்வளவு வருடங்கள் இருந்தும் என்னைப் பற்றிய சரியான புரிந்து கொள்ளல் அவர்களால் இயலாததாயிற்று. இது தான் அவளது வினா.

புரிந்து கொள்ள,கூடவே வாழ வேண்டும் என்ற அவசியம் இல்லை.ஆனாலும் அவளது ஆற்றாமையில் நியாயம் இல்லாமல் இல்லை.இதற்கு காரணம் என்ன?

புரிந்து கொள்ளல் எப்பொழுது நிகழும்? எதன் மூலம் புரிந்து கொள்ளல் சாத்தியம் ?

மிக முக்கியமாகச் சொல்ல வேண்டுமென்றால், அன்பு ...அன்பு பாராட்டுதல் இருந்தே ஆகவேண்டும். இரண்டாவதாக பரஸ்பர கருத்து பரிமாற்றங்கள். இவை இரண்டும், புரிந்து கொள்ளல் நிகழ ஏதுவான உபகரணங்கள்.ஆனால் இவற்றை எல்லாம் விட,மிக முக்கியாமான் ஒரு சிறப்பை குடும்ப நபர்கள், ஆட்கொள்ளாதது தான், துயரக் கடலில் சிலரை ஆழ்த்த காரணமாக இருக்கிறது.

ஏற்றுக் கொள்ளல்(Acceptance)தான் அத்தகைய சிற்ப்பான பண்பு. நம்முடைய துன்பப்பாடுகளுக்கு எல்லாம் முழுமுதற்க் காரணமாக விளங்குவது "ஏற்றுக் கொள்ளாமை" தான்.

அன்பு , இந்த மூன்றெழுத்து வார்த்தை, நம்க்குள்: எப்படி சாத்தியமாகிறது?.

ஒரு குடும்பத்தில், மகனாகவோ,மகளாகவோ, சகோதரியாகவோ, சகோதரனாகவோ பிறந்து விட்டாலே, ரத்த சம்பந்ததினால், பாசம் என்ற பிணைப்புக்குள் தள்ளப்பட்டதனால், அந்த அன்பு சாத்தியமாகிறதா. இல்லை....என் குடும்பம், என் மகன், என் மகள், என் சகோதரன், என் சகோதரி என்ற எண்ண ஓட்டங்களினால் அந்த அன்பு சாத்தியப் படுகிறதா?

"கமிட்மெண்ட்"(commitment)என்று எண்ணும் எவ்விடத்திலும் அன்பு வாசம் செய்ய ஏதுவான சூழல் இல்லை.ஆனால், நம்மில் பலரும், கமிட்மெண்ட் என்று எண்ணிக் கொண்டு தான் உறவுகளோடு உறவாடிக் கொண்டிருக்கிறோம்.

"பாலும் தெளி தேனும்,பாகும் பருப்பும்,இவை யாவும் கலந்துனக்கு நான் தருவேன்,
கோலம் செய் !,துங்கக் கரிமுகத்து தூமணியே, நீ என்க்கு, சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா.."

எப்போதெல்லாம், இச்செய்யுள் நினைவுக்கு வருகிறதோ, அப்போதெல்லாம், ஒன்று கொடுத்தால் தான் மற்றதை பெற முடியுமோ,என்ற எண்ணம் எனக்குள் மேலோங்கி இருக்கும். இறையே, நான் இவையெல்லாம் தருகிறேன்,ஆதலால் நீ இவையெல்லாம் என்க்குத் தா, என்று ந்வில்வதில்,அன்பு எங்கே இருக்கிறது?.அன்பை சரியாக தெரியாதவன், அன்பை எப்படிக் கொள்ள முடியும்?.அன்பு இல்லாத இடத்தில், பரஸ்பர கருத்து பரிமாற்றம், அன்னியோன்யமாக எங்கு நிகழும்?.

"நீ இவ்வாறாக எல்லாம் இருந்தால் தான் உன்னை என்க்கு பிடிக்கும். உன்னைப் பிடித்தால் தான் உன் மீது எனக்கு அன்பு ஏற்ப்படும். அன்பு ஏற்ப்பட்டால் தான், பரஸ்பர பரிமாற்றங்கள் நடக்கும். அதனால், எனக்கு பிடித்த மாதிரி நீ இரு....."

இது தான், நம் அன்பை எதிர் நோக்கும் ஒருவருக்கு நம் மனதால், நம்மையும் அறியாமல், நாம் இடும் கட்டளைகள்..இவை எல்லாம் இருந்தால், அன்பைத் தருவேன், இல்லாவிட்டால் அன்பு no stock. அன்பு என்ற உணர்வு,சிரிப்பை போல், அழுகையைப் போல், எப்போது ஏற்படுகிறது என்பது தெரியாமல் ஏற்படும் ஒரு உணர்வு.

ஏற்றுக் கொள்ளல் என்ற சீரிய பண்பு தான் ,அதற்கு முதல் படி.ஏற்றுக் கொள்ளல் எங்கு சாத்தியம் இல்லையோ,அங்கு அன்பும் சாத்தியம் இல்லை,புரிந்து கொள்ளலும் சாத்தியம் இல்லை.

ஆகவே தான்,குடும்பம் என்ற சூழ்லில் புரிந்து கொள்ளப்படாதவ்ர்,வெளி உலக நண்பர்களால், மிக எளிதாக புரிந்துக் கொள்ளப்ப்டுகிறார்.புரிந்து கொள்ள கூடவே வாழ் நாள் முழுவதும் கூடவே, வாழ வேண்டிய அவசியம் இல்லை.யார் எப்படி இருந்தாலும் ,ஏற்றுக் கொள்ளலின் மூலம், நம் அகக்கண் விசாலமாகும், அகத்தை அன்பு ஆக்ரமிக்கும்,பரஸ்பர பரிமாற்றம் நிகழும், அப்போது தான் புரிந்து கொள்ளல் சாத்தியப்படும்.