அழகு ஆயிரம் உலகம் முழுவதும்...!

வாழ்க்கை அழ்கு...வாலிபம் அழகு....இயற்கை அழ்கு..இல்லம் அழகு.. மூப்பு அழகு..முத்தமிழ் அழகு....குமரி அழகு...குழந்தை அழகு...

அறிவு அழகு....அன்பு அழகு....அணைதத்ல் அழகு ..ஆதிக்கமும் அழகு.. சிரிப்பு அழகு...சிந்தனையும் அழகு....

பசித்தவனுக்கு சோறிட்டு அவன் முகம் பார்தால் எத்துணை அழகு !
அன்பால் பகை வென்றோரின் அருளுள்ளம் எத்துணை அழகு !

எது அழகு இல்லை இங்கே ! எல்லாமே பேரழகு..! இதில் ஆறினை சொல்லுஙகள் என்றால் எதைச் சொல்லுவது..! இது அழகில்லை பாலர் உங்களுக்கு !

இச்சமயம் என் அறிவுக்கு எட்டியதை இயம்புகிறேன்.

மென்மைக்கு மயங்காதவர் யார்? தனதுடைமை ஆக்கிக் கொள்ள்த் துடிப்பதை விட, பார்த்துக்கொண்டே இருப்ப்தில் தான் எத்துணை ஆன்ந்தம். சொல்வதில் கூட அழுத்தம் இருக்கக் கூடாது என்று தானோ , பூ என்ற ஒர் எழுத்தை வைத்தான் மனிதன். மனதள்ளும் சந்தோஷம் வேண்டுமென்றால் பூக்களோடு வாழ்ந்து பார்க்க் வேண்டும்

ம்ஞ்சள் நிலா ! நிலா நிலா ஓடி வா பாடிய காலத்தில் இருந்தே அதன் மேல் எனக்கு தீராத காதல். அழகு அழகைக் காட்டி அழகுக்குச் சோறு ஊட்டுகிறது. தாய் குழந்தைக்குச் சோறு ஊட்டும் காட்சி , இப்படித் தான் எனக்குத் தோன்றி இருக்கிறது.

நடு இரவு....வானில் மின்னும் நட்சத்திரங்களுக்கு ஊடே...பாஸந்தி மஞ்சளில் ஒரு இசைத் தட்டு. வாகனத்தில் ப்ரயாணம் செய்து கொண்டே, நம்மோடு நகர்ந்து வரும் நிலவை, மரஙகளின் இடையே பார்ப்பது தான் எத்துணை அழகு!

கடல் அலைகளில் கால் நனைத்து, மண்ணோடு நம்மை உள் இழ்த்துச் செல்லும் உண்ர்வை பெறுவதில் தான் எத்துணை சந்தோஷம். யார் தான் குழந்தை ஆகி விட மாட்டார்கள் அப்போது.

எழுமின்! எழுமின்! விழுமின்! விழுமின்! - இதன் அர்த்தம் கடலலைகளை பார்த்த போது தான் எனக்கு புரிந்தது. "ஹோ" என ப்ரவாகம் எடுக்கும் அலைகளில் இருந்து, வாழ்கையில் விழுதலும் பின் எழுதலும் இயல்பே என்ற உண்மை புலனாகிறது அன்றோ! அழகோடு அறிவையும் கற்றுத்தருகிறது இயற்கை.

துளித் துளி பனித் துளி ! வெப்பக் கதிர்களின் அரவணைப்பில் நாள் முழுதும் கட்டுண்டு கிடக்கும் இயற்கையை இரவு முழுதும் தன் வசமாக்கி குளிர்ச்சி தரும் குளிர் சாதன வசதி.

மூங்கில் இலை மேலே தூங்கும் பனி நீரே .. பனித்துளி பற்றி கூறாத கவியும் உண்டோ.

கம்பீரம் ! மலைகளின் தோற்றம் கற்றுத்தரும் பாடம். உயர்தலை மனிதன் மலைகளைப் பார்த்து தான் கற்றுக் கொண்டிருப்பான். உறுதியை அறுதியிட்டுக் கூறும் உன்னத மலைகள்,பனிப் போர்வைக்குள் ஒளிந்திருக்கும் காட்சி அழகோ அழகு!

வானத்து வீதிகளிள் ஹோலிக் கொண்டாட்டம். ஒளிக்க்ற்றையில் இயற்கை காட்டும் கெலடாஸ்கோப்பு. பூப்படைந்த வான் மங்கையின் செவன் இன் ஒன் பட்டுப்புடவை . வான மகளின் நெற்றிக்கு ஜிகினா பொட்டு. இப்படி வர்ணித்துக்கொண்டே போகலாம், நிற பிரிகையில் ஜாலம் காட்டும் வானவில்லை.

ஆறு மனமே ஆறு ! பாலரின் கட்டளை ஆறு !

கூட ஒரு கொசுறு ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்!

குளு குளு பிரதேசம் ! பச்சை பசேல் என ஜொலிக்கும் புல்வெளிகள் படர்ந்த பள்ளத்தாக்கு ! சில் என்று மேனி தொடும் குளிர் காற்று ! பூமி மகளை குளிப்பாட்ட , ஷவர் திறந்து விடும் வானம். எப்போது கலக்க்ப்போகிறாம் என காத்திருக்கும் மண், கலந்த பின் அதனால் எழும் மணம், துடைத்து விடப்பட்ட நிலைக் கண்ணாடியாய் பாதை. மெலிதாக ஒலிக்கும் இளையராஜாவின் பாடல், தோள் சாய துணைவன்....

ஆஹா...! சொல்லவா வேண்டும்...

ஆயிரம் ஆயிரம் அழகு கொட்டிக் கிடக்கும் நம்மைச் சுற்றி. ஆனால், அதை அனுபவிக்க வெகு சிலருக்குத் தான் தெரிகிறது. உள்ளிருக்கும் அழகைக் கண்டு பிடித்தாலே , வெளிப் புற் அழகு தானக புலப்ப்டும். பசிததவன் சோற்றினைக் கண்டால் தான், ருசிப்பதைப் பற்றி யோசிப்பான். ஆதலால்

புசியுங்கள் பின் ருசியுங்கள் ! :)